Istòria del balon - per Ludivina, L1

L'an passat, mos dos nebots joguèron al fotbòl sus l'estadi vièlh que se tròba entre "los Barris" ont demòran los ancians abitants del vilatge (lo primièr centre del vilatge quand i aviá mens de mila abitants) e la pichòta plaja de Codelets al bòrd del riu Erau. Disi l'estadi vièlh perque ara avèm un complex esportiu de l'autre costat del vilatge per qu'Erau faga pas de degalhs quand monta al mens un còp per an. Doncas, mos dos nebots joguèron e ensagèron de butar lo mai fòrt possible. En efièch, aiman plan se prene per Zizou e per Barthez. Lo balon partissiá de mai en mai luènh. Partissiá darrièr las gàabias. Lo pichòt portièr, mon nebot lo mai jove, deviá anar cercar lo balon dins los arbres que bòrdan las broas d'Erau o de còps sus la plaja. Los enfants contunhèron lor jòc. Lo balon èra tustat tant fòrt que preniá de formas estonantas. Semblava de mai en mai desformat coma dins lo dessenh animat Olive e Tom que totes los enfants agachavan quand èri pichòta. Mas d'un còp, lo balon partiguèt talament luènh (luènh per d'enfants d'aqueste atge) que tombèt dins l'aiga. Malurosament, èra lo temps qu'Erau èra pro naut e lo corrent èra un pauc rapid. Los dos pichons anron veire cossí anar e faire per recuperar lo balon, mas èra tròp tard. Lo vegèron mai luènh que se daissava prene pel corrent.
Anèron sul còp prevenir lor paire qu'èra a charrar a costat dels vestiaris per ensajar de l'anar recuperar un pauc mai luènh. Percorreguèron un bon bocin de las broas per veire s'èra pas blocat dins las brancas o ròcas mas abandonèron pro lèu perque anava faire nuèch e caliá que tornèsson dintrar a l'ostal.
Es coma aquò que lo balon faguèt son camin e arribèt dins la Mar Mediterranèa.
E vaquí l'istòria del balon de fotbòl.

Lo polet rostit - per Ludivina e Tifania, L1

Un còp èra, un jovent en atge de se maridar, decidiguèt de se'n anar cercar una dòna. Aviá ausit dins lo vilatge qu'existissiá dins la montanha ròsa un castèl. Aquí èra retenguda la polida filha del rei que moriguèt a la guèrra e qu'emportèt las claus del castèl. traversèt la tarribla forèst embreissada, subrevisquèt a las aigas nautas e en colèra, venquèt lo freg, lo vent, la pluèja e enfin arribèt a destinacion. Comencèt a escaladar la muralhassa. Quand arribèt amont, desbosiguèt a côps de pigassa per finalament arribar dabant la pòrta. La dubriguèt e tombèt sus una una taula ont i aviá un polet rostit!