VIDA E ENGRENATGE –F.VERNET-
Inventar la seguida
D’aqui decidi de concentrar tota mon energia a espiar aquel apartament. Ara dintri a mon ostal en sabent qu’aurai quicòm a far aqueste ser. Se pòt comparar a las gents que tòrnan lèu lèu en cò sieu per alucar lor televisor e seguir l’episòdi seguent de lor seria favorita.
A travès la fenestra, pòdi veire un tròç de mòble del tipe « melhor prètz a IKEA », e tanben un tablèu que amaga las tacas o a la marca del temps sus las parets blancastras.
Aqui viu una femna, jova, pas fòrça polida, podèm dire simpla. En l’agachant pensi pas pus a res ni mai a degun. Pensi que soi amorós. Cossí se fa ? Soi caluc ! Aimi una femna que coneissi pas solament lo pichòt nom.
Ara fa tres meses que passi totas mas seradas assetat davant ma fenestra. Es temps ! La vau anar veire ! Calculi qual dèu èsser son apartament : al segond estatge, lo que dona sus la carrièra.
L'endeman, en dintrant del burèu, m’arresti a cò d’un florista e crompi lo pus gròs de totes los ramèls. Puèi vau directament a cò sieu. I soi. Es lo numerò 10. Tusti tres còps. Entendi de bolegadisses a l’interior e puèi aquí davant ieu. Es suspresa de veire un òme que coneis pas que li brandís de flors. Me dèu prene per un psicopat. Alara començi a tot li contar, pòdi pas mai m’arrestar. Ela, m’escota debitar sul davant de sa pòrta sens res dire. Quand ai acabat, m’agacha, soritz e me fa dintrar dins son apartament. E dempuèi ne soi totjorn pas partit.
-Tifania –
